AFM: verschil tussen adviseren en informeren

13 jan 2022

In december 2021 publiceerde de AFM een interpretatie van het verschil in de begrippen “Adviseren” en “Informeren”. Het lijkt een zuiver academische discussie, maar treft elke adviseur met een AFM-vergunning.

De AFM ziet immers toe op naleving van de Wet op het financieel toezicht. Daarin staat de publiekrechtelijke zorgplicht beschreven. Die geldt alleen als u adviseert en niet als u informeert. Veel adviseurs willen niet het risico nemen om te “adviseren” als iemand ze een vraag stelt over een lopend product, bijvoorbeeld. Ze zouden dan onder die publiekrechtelijke zorgplicht vallen.

De AFM verduidelijkt nu wat zij verstaan onder “adviseren”. Er is sprake van adviseren als aan alle volgende criteria wordt voldaan:

Er moet sprake zijn van een aanbeveling, dus niet enkel het delen van objectieve informatie;
De aanbeveling die gedaan wordt, wekt de suggestie dat deze passend is voor de individuele klant, of wordt gegeven op basis van de persoonlijke situatie;
De aanbeveling moet zien op een nieuw af te sluiten financieel product;
De aanbeveling is niet (alleen) gedaan aan het publiek;
De aanbeveling dient zich te richten tot een (gevolmachtigde van een) (potentiële) klant.

De bovenstaande criteria zijn cumulatief. Wanneer niet aan alle criteria wordt voldaan, is er geen sprake van adviseren. Er is dan dus slechts sprake van “informeren”.

Let wel: als u in het kader van een overeenkomst de klant “informeert” heeft u nog wel degelijk een zorgplicht. Alleen niet die van de publiekrechtelijke Wft, maar van het civielrechtelijke Burgerlijk Wetboek (artikelen 7:400 en 401). Hoewel dit zorgplicht buiten het bereik van de AFM valt, kan een klant een klacht indienen en kan een rechter of het Kifid u toch bestraffen vanwege overtreding van die zorgplicht.